“Uwaga! Mr. Baker!”, to film dokumentalny produkcji amerykańskiej, opowiadający historię słynnego perkusisty. Premiera w polskich kinach – 29.11.2013. Ginger Baker to legenda muzyczna. Czym się wsławił? Wsławił się niebywałą wprost i wirtuozerską grą na instrumentach perkusyjnych. Koncerty z jego udziałem, to nie tylko muzyka, to prawdziwe spektakle. Specyficzny styl bycia, nieco dziwna osobowość, ekscentryzm i biografia pełna przygód, sprawiają, że mówi się o nim „potwór rocka”. Baker wsławił się między innymi występami u boku Erica Claptona, a także niezwykłą umiejętnością łączenia rytmów rockowych z afrykańskimi. Muzyk zadziwia dosłownie wszystkich. Jego gra inspiruje największe ikony muzyczne, takie jak Pink Floyd, Sex Pistols i Rolling Stones. Najlepsze jest to, że jego przygoda z perkusją zaczęła się zupełnie przypadkowo. Baker nie należał do ludzi, którzy marzyli o uderzaniu w bębny na wielkich scenach. Nie marzył, a mimo to został jedną z najbardziej znanych i sławnych postaci muzyki rockowej. Najciekawszy w filmie jest on sam i jego sposób podejścia do tego co robi. Baker jest szalony i nieludzki – tak określają go współpracujący z nim muzycy. Jego osobowość fascynuje widza od pierwszych scen filmu. Ot choćby, to, że reklamując na plakacie swoje występy, pokazuje się w kozakach z wężowej skórki i śnieżnobiałym futrze. Muzyk kocha perkusje i to ona służy mu do porozumiewania się ze światem. Jego talent był naprawdę wyjątkowy. Wyjątkowy, bo rzadko zdarza się tak, że można wygrywać każdą kończyną inny rytm. Jest to tzw. niezależna symultaniczność – unikatowa umiejętność perkusistów. Trwający nieco ponad 90 minut film, obfituje w ogromną ilość wydarzeń. Widz nie ma ani chwili wytchnienia. Niezwykła jest też różnorodność form wyrazu. Mamy więc zwyczajne dialogi, sceny animowane i wizje wywołane narkotykami. W tym wszystkim przeplatają się fragmenty występów i sceny z domowego życia Bakera. Jakby nie dosyć, teraźniejszość przeplata się z przeszłością. Możemy na przykład zobaczyć, jak sławny muzyk używał szkolnej ławki jako perkusji, a także jak poczynał sobie z pewnym reżyserem gdy był w podeszłym wieku. Lata największej świetności Bakera, przypadły na szóstą dekadę minionego wieku. Obecnie pamięta się o nim raczej, jako o muzyku współpracującym z innymi sławami. Film „Uwaga! Mr. Baker!” przypomina niektórym, a niektórym uświadamia, jaką był indywidualnością.