Wchodzenie w dorosłość, to temat ograny w kinie z każdej strony. A jednak nie, bo węgierski twórca Gábor Reisz pokazuje je jak nikt do tej pory. Jego obraz zatytułowany "Sens życia i jego brak" zdobył nagrody i wyróżnienia na licznych prestiżowych festiwalach filmowych. Doceniono go i nagrodzono w Karlowych Warach, Turynie i wielu innych miejscach. Bohaterem filmu jest Aron, który ma prawie trzydzieści lat i bardzo przeżywa rozstanie z kobietą. Rozstanie to boli tym bardziej, że pokazuje mu konieczność zmiany dotychczasowego stylu życia. Dorosły – niedorosły Aron, do tej pory żył z dnia na dzień, bez żadnych planów, wartości i celów. Na dodatek, wciąż jest na garnuszku rodziców. Jakoś tak się złożyło, że nie znalazł jeszcze stałej pracy. Wygląda na to, że beztroskie życie dużego chłopca się kończy. Czas dorosnąć nie tylko metrykalnie! Okazja do usamodzielnienia się nadarza się już wkrótce. Aron znajduje ciekawą pracę, ale za granicą. Po raz ostatni korzysta z pomocy rodziców i – nie mówiąc im o niczym – kupuje bilet do Portugalii za pieniądze z ich karty kredytowej. Zanim jednak wyjedzie spotyka kogoś, i spotkanie to niweczy jego pierwsze samodzielne plany… "Sens życia i jego brak", to komedia, która udanie oddaje to, co przeżywa wielu trzydziestolatków. Chodzi o kryzys, który wynika z chęci życia inaczej niż rodzice z jednoczesnym brakiem pomysłu na owo życie.