„Rakieta”, to dramat produkcji australijskiej, nakręcony w 2013 roku, którego akcja rozgrywa się w Laosie. Obraz Kima Mordaunta szturmem zdobywa jury i publiczność czołowych festiwali filmowych. Otrzymał Kryształowego Niedźwiedzia Dziecięcego Jury Generation Kplus, Nagrody Amnesty International, a także nagrodę dla najlepszego debiutu na tegorocznym Berlinale. Festiwal filmowy Tribeca przyniósł mu trzy nagrody: nagrodę publiczności, nagrodę za najlepszą męskąrolę aktorską i nagrodę za najlepszy film. Bohaterem filmu jest dziesięcioletni chłopiec imieniem Ahlo. Przypadła mu w udziale niewdzięczna rola kozła ofiarnego. Miejscowa ludność uważa bowiem, że przynosi pecha i winien jest wszystkiemu złu, które ją spotyka. Trochę to dziwne, bo przy narodzinach chłopcu towarzyszy raczej szczęście. On żyje, a jego brat bliźniak rodzi się martwy. Ale tradycja Laosu mówi co innego. Według tamtejszych obyczajów, jeśli jedno z bliźniąt jest martwe, drugiemu też odbiera się życie. Jedno z bliźniąt jest przeklęte, tak więc – dla pewności – zabija się drugie, bo nie wiadomo nad którym ciąży klątwa. Matka chłopca nie dopuszcza do zabicia go, a głęboko religijna teściowa, czujnie obserwuje dziecko, bojąc się działania klątwy. Ojciec chłopca dowiaduje się o wszystkim, dopiero wtedy, gdy sytuacja rodziny ulega zmianie. Dość długo jest dobrze, ale kiedy chłopiec kończy dziesięć lat, dochodzi do tego, że rodzina chłopca traci dom i musi zmienić miejsce pobytu. W tej tragicznej chwili, na drodze chłopca staje dziewięcioletnia, pełna energii, osierocona dziewczynka Kia. Oprócz niej, sympatię chłopcu okazuje jej wujek Purple, który niegdyś był żołnierzem, jest nieco dziwny, uwielbia fioletowe garnitury, kocha wino ryżowe i ciągle wsłuchuje się w muzykę Jamesa Browna. Ahlo, jego rodzina, Kia i Purple wędrują przez pełen konfliktów kraj, poszukując nowego, lepszego miejsca do życia. Ahlo chce za wszelką cenę udowodnić, że nie jest obarczony żadnym przekleństwem. W tym celu buduje pocisk rakietowy o potężnym zasięgu. Pocisk ten pozwoli mu wziąć udział w słynnym, a jednocześnie niebezpiecznym festiwalu rakiet. Ahlo prosi niebiosa o przebaczenie, podczas gdy inni celują w nie swoimi bombami. „Rakieta”, to przepiękna, mądra i pełna emocji opowieść o tym, co czuje człowiek, któremu przypisuje się coś negatywnego, coś, czego nie ma, ale czym wygodnie jest kogoś obarczyć. To film o determinacji, jakiej wymaga pokonanie stereotypów wpędzających w prawdziwe nieszczęście. W filmie oglądamy prawdziwe uroczystości i tradycyjne obrzędy, które przetrwały w Laosie do naszych czasów.