Ertan jest tureckim imigrantem mieszkającym w Wiedniu. Właśnie otrzymał zgodę na warunkowe opuszczenie zakładu karnego, w którym odsiadywał karę za zabójstwo i posiadanie narkotyków. Mężczyzna znajduje pracę przy budowie nowo powstającego centrum dla młodzieży. Z pomocy centrum korzysta Mikail – nastoletni syn Ertana. Chłopak pasjonuje się rapem i nagrywa w piwnicy dema własnych utworów. Kocha tę muzykę i wiąże z nią nadzieję na bogate i szczęśliwe życie. Ertan wie kim jest Mikail – chłopak nie ma pojęcia, że życzliwy i pomocny pracownik budowy, to jego ojciec. Ertan wspiera chłopca z oddali i z niepokojem obserwuje popełniane przez niego błędy. Sam popełnił ich wiele i boi się, że syn pójdzie jego śladem. Ertan, który nie chce wracać na drogę przestępczą nie ma łatwego życia. Zaraz po wyjściu na wolność musi skonfrontować się z matką swojej ofiary. Jego byli kumple nie wierzą, że chce się zmienić. Obmyślają sposób namówienia go do pełnienia przywódczej roli w bandzie. Bo trzeba wiedzieć, że Ertan przed laty był kimś, przed którym drżeli inni przestępcy, nie mówiąc o zwykłych ludziach. Z bezwzględnego i budzącego postrach przestępcy, stał się teraz złamanym, zmęczonym i wycofanym człowiekiem. "Pęknięcia w betonie" w warstwie powierzchownej opowiadają o ciężkim losie imigrantów w Austrii. Patrząc uważniej i głębiej zobaczymy opowieść o chęci zmiany życia na lepsze i związanych z tym problemach. Obraz Umuta Dağa udanie i trafnie pokazuje, jak trudno uciec od przeszłości, piętna pochodzenia i straconych szans. To film o człowieku, który – choć złamany życiem – pozostaje niezłomny w dążeniu do zmiany… Największą wartością filmu jest autentyzm, z jakim pokazana jest relacja ojca z synem, realia życia imigrantów i cechy charakteru głównych bohaterów. Wierzymy w to, co widzimy, podzielamy emocje bohaterów i wychodzimy z kina bogatsi o nowe przeżycie, a to w końcu jest najważniejsze!