Akcja filmu rozgrywa się w Niemczech na początku XX stulecia. Jest rok 1912. Właściciel dużej fabryki zatrudnia młodego pracownika. Nie przeczuwa nawet jakie ów fakt pociągnie za sobą konsekwencje. Nowo zatrudniony mężczyzna szybko zaskarbia sobie jego sympatię i szacunek, dzięki czemu poznaje jego żonę. Poznaje i zakochuje się bez pamięci w urodziwej i majętnej kobiecie. Pracodawca nic nie wie o uczuciu, jakim jego podwładny pała do jego małżonki. Ta ostatnia zdaje się nie odwzajemniać uczuć adoratora. Żadne z nich nie próbuje nawet zaspokoić swoich pragnień. Mężczyzna i kobieta nie próbują nawet zbliżyć się do siebie. Konwenanse są dla nich ważniejsze, wolą cierpieć, ale dochować wierności właśnie im. Wszystko, na co sobie pozwalają, to ukradkowe spojrzenia, delikatne gesty i słowa. Sytuacja zmienia się całkowicie w momencie, gdy pryncypał powierza podwładnemu dokonanie inspekcji w bardzo oddalonym miejscu, bo aż w Meksyku. W obliczu rozłąki, kobieta wyznaje miłość mężczyźnie. Obiecuje, że będzie niecierpliwie wyczekiwać jego powrotu. Oczekiwać będzie długo, bo doglądanie meksykańskiej posiadłości ma trwać dwa lata. W międzyczasie dochodzi do wybuchu I Wojny Światowej. Rozłąka kochanków nie trwa dwa, ale osiem lat. Przez ten czas bohaterowie piszą do siebie płomienne i przepojone miłością listy. Przedtem słowa musiały wystarczyć, bo dzieliły ich konwenanse. Teraz wystarczają, bo dzieli ich wielka odległość i wojna. "Na zawsze twoja", to film przede wszystkim miłosny i romantyczny. Choć historia wpływa tu na losy bohaterów, jest jej niewiele i stanowi delikatne tło miłosnych zawirowań. Być może, taki właśnie cel postawił sobie francuski reżyser Patrice Leconte, tworząc pierwszy w swojej karierze film anglojęzyczny. "Na zawsze twoja" nie rozczaruje tych, którzy lubią dramaty romantyczne z miłością platoniczną w roli głównej. Film polecamy też jako lekcję nie ulegania zmysłom. Czy uczucia mężczyzny i kobiety przetrwają długi czas rozłąki? Czy bohaterowie spotkają się po latach i czy będą tacy sami jak przed rozstaniem? Tego nie powiemy, by nie psuć przyjemności obcowania z filmem.