Bośnia, pierwsza połowa lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku. Na rynku małego serbskiego miasteczka wszystko jest tak jak zwykle. W kawiarnianych ogródkach siedzą ludzie, jest miło i spokojnie. Jednak nie do końca. Tu i tam widać pojedynczych żołnierzy, co zmienia atmosferę i wprowadza napięcie. Trwa wojna domowa. Niegdysiejsi przyjaciele stoją teraz po przeciwnych stronach barykady. Marko – serbski żołnierz przebywający na przepustce spędza czas z kolegami w kawiarnianym ogródku. Siedzą i widzą, jak niedawni znajomi, a dziś wrogowie, atakują pewnego muzułmanina. Marko nie zastanawia się nawet, tylko wkracza do akcji. Muzułmański kioskarz mieszkający od zawsze w tym miasteczku, wychodzi cało z opresji, za to Marko traci życie na skutek ciężkiego pobicia. Mija kilkanaście lat. Napastnicy muzułmanina i zabójcy Marca próbują na różne sposoby uporać się z tą sytuacją. Dla Todora, który stanął w obliczu końca własnego życia,, wydarzenia tamtego dnia Były tylko nieszczęśliwym wypadkiem. Jego kumpel Nebojša nie może poradzić sobie z trapiącym go poczuciem winy. Narzeczona Marko popadła w depresję. Nie łatwiej jest też ojcu pobitego na śmierć żołnierza. Mimo upływu czasu, nie pojmuje on postawy syna. Zamiast podziwiać wyrzuca mu jego bohaterstwo. Nie myśli o zemście na oprawcach, ale nie umie wybaczyć synowi tego, że postąpił właśnie tak. Z kolei Haris, nie potrafi poradzić sobie z brzemieniem ofiary, jaką poniósł dla niego Marko. Robi wszystko, by udowodnić wartość tego czynu i swojego odzyskanego życia. Wydarzenie sprzed kilkunastu lat trwa nadal. Nadal rozchodzą się od niego kręgi, które dotykają wszystkich związanych z nim osób. Film Golubovića jest obrazem ludzkich postaw wywołanych heroizmem. Postaw nie zawsze pozytywnych. To dowód na to, że bohaterstwo innych odsłania nasze wady i niedoskonałości. „Kręgi”, to także dobrze zrealizowana opowieść o krwawym konflikcie bałkańskim, który trwa od kilku dekad.