Film opowiada o leciwym i schorowanym mężczyźnie i o mÅ‚odej matce. Jego choroba rozpoczęła siÄ™ z chwilÄ…, gdy zakoÅ„czyÅ‚ pracÄ™ w fabryce. Choruje na pustkÄ™, nadwyżkÄ™ czasu, samotność i brak zajÄ™cia. Kobieta i dziecko żyjÄ… w toksycznym zwiÄ…zku. Jedno uzależnione jest od drugiego, jedno uzależnia drugie. On i ona podejmujÄ… próbÄ™ wspólnego życia. Mamy wiÄ™c troje głównych bohaterów, do których doÅ‚Ä…cza czwarty – fabryka, która przemawia do widza dźwiÄ™kami urzÄ…dzeÅ„ mechanicznych. DźwiÄ™ki te sÄ… nielicznymi, które przerywajÄ… dominujÄ…cÄ… w filmie ciszÄ™ i milczenie. "Huba", to dramat rodziny, która nie radzi sobie ze skutkami transformacji ustrojowej. Rodziny samotnej, zamkniÄ™tej i wyizolowanej. To także dwa oblicza symbiozy: matki z dzieckiem i czÅ‚owieka z miejscem pracy. On w myÅ›lach ciÄ…gle jest tam, na hali zakÅ‚adów azotowych. Poza tym, jego życie skÅ‚ada siÄ™ z powtarzanych mechanicznie rytuałów: jedzenia, higieny, spoczynku, zażywania leków itp. Ona bez przerwy koncentruje siÄ™ na dziecku. Razem tworzÄ… dziwny zwiÄ…zek, który trudno okreÅ›lić. TytuÅ‚ filmu ma wiele odniesieÅ„ symbolicznych.