Czołowe postaci filmu, to para niezwykłych nastolatków. Hazel i Gus są ponadprzeciętni, błyskotliwi i zakochani w sobie nawzajem. Znajomość ich zaczęła się od zetknięcia w grupie wsparcia dla osób cierpiących na nowotwory i z czasem przerodziła się w wielką miłość. Film jest ekranizacją bestselleru Johna Greena o tym samym tytule. Powieść jest pełną tragizmu i humoru historią prawdziwego życia i prawdziwej miłości. John Green pracował jakiś czas, jako duchowny szpitalnego oddziału dziecięcego. Osoby, które tam spotkał, ich optymizm, odwaga, determinacja i nastawienie do życia naznaczonego ciężką chorobą, zainspirowały go do napisania książki. Książki, która niemal natychmiast znalazła się na pierwszym miejscu listy bestsellerów "New York Timesa". Hazel jest szesnastolatką wychowywaną przez nadopiekuńczych rodziców. Kocha ich, choć czasem ma dość ich nadmiernej troskliwości. Zmaga się z rakiem tarczycy i płuc. Niedługo po poznaniu Gusa, orientuje się, że łączy ją z nim bardzo wiele. Gus ma podobne doświadczenia i związane z nimi problemy. Cierpi na rzadką odmianę nowotworu kości i przeżył już amputację nogi. Podobnie jak ona kocha książki i zaczytuje się nimi. Hazel marzy o poznaniu Petera van Houtena autora swojej ulubionej powieści zatytułowanej "Cios udręki". Podejmowane dotychczas próby zetknięcia się z pisarzem, nie przyniosły żadnego rezultatu. Kochający ją Gus, postanawia jej w tym pomóc. Jest cierpliwy i konsekwentny, dzięki czemu osiąga sukces. Asystentka pisarza zaprasza go na spotkanie do Amsterdamu. Gus oczywiście bierze ze sobą Hazel. Dziewczyna wreszcie będzie mogła zapytać autora o szczegóły dotyczące wyżej wymienionej powieści. Teraz dopiero zaczyna się najważniejsza część filmu. Najważniejsza, bo wszystko co w nim najistotniejsze rozgrywa się poza salą szpitalną. Hazel i Gus od początku usiłują ignorować chorobę i egzystować poza nią. Ona nie ma przystępu do ich miłości, nocnych telefonów i marzeń. Narrację filmu prowadzi Hazel, która nie ukrywa, że to, o czym będzie opowiadać, nie będzie słodkie, polukrowane i płytkie. I rzeczywiście, opowieść o przeżyciach i miłości Hazel i Gusa jest daleko głębsza i dojrzalsza od tego, co serwują inne filmy tego samego gatunku.