Lake właśnie przekroczył próg dorosłości. Ma świetną dziewczynę, ale z przerażeniem odkrywa, że pociągają go mężczyźni dużo starsi od niego. Odkrywa to, gdy trafia mu się sezonowa praca w domu spokojnej starości. Starość fascynuje go i pociąga. Lake widzi coś niezwykłego w pomarszczonych twarzach, powolnych ruchach i ograniczeniach podeszłego wieku. To, co innych przeraża i odpycha, jemu wydaje się piękne. Wraz z upływem czasu, między nim a jednym z pensjonariuszy, nawiązuje się subtelna relacja. Obserwacje Lake’a wskazują na to, że mieszkańcy domu faszerowani są lekami na uspokojenie. Chłopak wie, że nie uratuje wszystkich, ale postanawia ocalić choć pana Peabody, z którym łączy go subtelna więź. Lake pomaga mu w ucieczce. Od tej chwili zaczyna się ich wspólna i ekscytująca podróż. Wszystko, co dzieje się w tej podróży zbliża do siebie reprezentantów różnych pokoleń. Zbliża także fizycznie, co sprawia, że obaj zaczynają postrzegać siebie inaczej. Lake przestaje być grzecznym chłopcem, a zaczyna być mężczyzną świadomym swojej atrakcyjności i atutów, które daje młodość. Pan Peabody przeżywa na nowo lata, w których był młody, sprawny i atrakcyjny. Ukazany w "Gerontofilii" romans dwóch pokoleń jest niebanalny i intrygujący. Szału nie ma, ale całość ogląda się dość przyjemnie. Znany z kontrowersyjnych filmów Bruce LaBruce, tym razem zafundował widzom niezobowiązujące i niezłe kino relaksacyjne.