Bohaterem filmu, będącego ekranizacją świetnej powieści o tym samym tytule jest 10-letni Auggi, który urodził się z bardzo widoczną deformacją twarzy. Ze względu na nią, rodzice zdecydowali się na wczesną edukację syna w domu. Gdy Augii kończy 10 lat, postanawiają wysłać go do szkoły. Chcą by dalej uczył się między dziećmi. Początki jak zawsze są trudne, ale Auggi daje sobie radę. Musi jednak przejść długą drogę, zanim zaakceptuje siebie takiego jakim jest w porównaniu z innymi dziećmi. Podobnie jak ma to miejsce w powieści, historia Auggiego opowiadana jest z perspektywy wielu osób. Raz opowiada ją Auggi, potem siostra, mama itd. Film, tak jak książka pokazuje ból i cierpienie całej rodziny, na której inność chłopca wywarła swoje piętno. Ale jest tu też dużo miłości, radości bycia razem, akceptacji i zrozumienia. Emocje są silne i skrajne, co nadaje filmowi głęboką treść i przesłanie, które pamięta się na długo. Pamięta się tym bardziej, że aktorzy grający główne role robią to naprawdę rewelacyjnie!