W roku 1945 Bank Watykański i tajna organizacja zrzeszająca byłych SS-manów, pomogły zbrodniarzom wojennym dostać się do części świata nie objętych ekstradycją na stary kontynent. Najlepszym, najbezpieczniejszym i najpewniejszym "schowkiem" tego typu, były tereny Ameryki Południowej. Były to ogromne, dzikie i nie przemierzone obszary, dlatego tak łatwo było ukryć się tam przed konsekwencjami ze strony świata. Najwięcej uciekinierów wylądowało w Argentynie. Jest początek lat sześćdziesiątych ubiegłego stulecia. Pewna rodzina dziedziczy spadek po zmarłej krewnej. Spadkiem jest hotel stojący nad brzegiem jeziora. Po drodze do owego hotelu, rodzina spotyka bardzo miłego i życzliwego Niemca. Ufni ludzie, łatwo i chętnie nawiązują kontakt z nieznajomym. Cieszą się, że w nowym otoczeniu spotkali kogoś, kto jest kulturalny i pomocny. Bez obiekcji i obaw, nowi właściciele hotelu, zapraszają do niego nowego gościa. Podróżujące małżeństwo ma dwójkę dzieci. Jedno z nich – dziewczynka – ma problemy ze wzrostem. Tymczasem gość twierdzi, że zna się na genetyce i że może pomóc dziewczynce… Miłe złego początki – miły i ofiarowujący bezinteresowną pomoc mężczyzna, okazuje się bestią sprzed lat. Nieświadoma niczego rodzina, ma przed sobą doktora Josefa Mengele – zbrodniarza wojennego znanego z potwornych eksperymentów na ludziach i nazywanego aniołem śmierci. Obraz Lucii Puenzo, to przejmujący i zapierający dech thriller. Przejmujący tym bardziej, że oparty częściowo na wydarzeniach z niedalekiej przeszłości. A fakty są takie, że "lekarz" znęcający się nad więźniami obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu, nigdy nie odpowiedział za swoje czyny. Nie odpowiedział za nie, bo całe lata ukrywał się w Argentynie, wiodąc spokojny żywot niewinnego człowieka. Aż do śmierci, Josef Mengele był poszukiwany przez izraelski Mosad. Zainspirowana postacią Mengele i związanym z nią problemem unikania odpowiedzialności za zbrodnie przeciw ludzkości Lucia Puenzo, stworzyła fabularno-dokumentalną opowieść filmową.