Akcja filmu rozgrywa się w Berlinie w czasach romantyzmu. Heinrich jest młodym poetą, który nie potrafi odnaleźć się w otaczającej go rzeczywistości. Widzi dla siebie tylko jedno, radykalne rozwiązanie. Zamierza odebrać sobie życie. Jego zamiar jest o tyle dziwny, że pragnie zrobić to wraz z bliską sobie osobą. Spośród bliskich, wybiera kuzynkę Marie i składa jej szokującą propozycję. Kobieta odmawia, więc poeta szuka dalej. Kolejną adresatką oferty jest żona partnera w interesach – Henrietta. Jak nie trudno zgadnąć, ta również nie przyjmuje propozycji Heinricha. W niedługim czasie okazuje się, że życie Henrietty niebawem się skończy z powodu choroby. "Szalona miłość", to wyjątkowa komedia romantyczna. Wyjątkowa, ponieważ związana z wydarzeniem, które miało miejsce w roku 1811. Chodzi o samobójstwo poety Heinricha von Kleista. Autentyczną postacią jest też Henrietta Vogel. Film może zachwycać wyważonym i wzniosłym językiem, fabuła natomiast jest nieco nieciekawa, nużąca i nudna. Wyszukany język sprzed dwustu lat brzmi pięknie, ale niezbyt prawdziwie w ustach posługujących się nim aktorów. Romantyczna historia Heinricha i Henrietty nie porywa, bo za mało w niej emocji. "Szalona miłość", to film dla estetów, bo oprawa jest naprawdę świetna. Genialne kostiumy i scenografia sprawiają, że naprawdę czujemy się przeniesieni w epokę romantyzmu. Miała być romantyczna komedia przesycona czarnym humorem, a wyszła nieco nudna, opowiedziana statycznie i z przesadną emfazą historia ludzi, którzy postanowili pokonać śmierć miłością…